Κυριακή, Αυγούστου 31

Το καλοκαίρι θα'ρθει...


"Το καλοκαίρι θα ‘ρθει και θα πάρει κι εσένα μαζί
Στην ομορφιά του θα γίνεις χαζούλα όπως ήσουν μικρή
Θα μας γυρίζεις την πλάτη σου ανοίγοντας το παρεό
Να σε κοιτάξει ο ήλιος – Να σε κοιτάξει ο ήλιος

Θα σαι για λίγο το αίνιγμα που δεν θα λύσει κανείς
Θα σε φυλάει από γύρω στρατός σπαστικοί συγγενείς
Θα μισανοίγεις τα πόδια σου και θα τα κλείνεις ξανά
Κάνοντας πως δε ξέρεις - Κάνοντας πως δε ξέρεις

Κι ύστερα πάλι χειμώνας και χρήμα που μονολογεί
Κι ύστερα πάλι βραδιές με κινέζικο και κομεντί
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο δυνατά η μουσική
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο χαμηλά η μουσική

Το καλοκαίρι θα ‘ρθει και στη θάλασσα θα επιστραφείς
Μες το βυθό θα προσέχουν οι ιππόκαμποι να μη χαθείς
Κι όταν θα βγάζεις για λίγο σε μια σου βουτιά το μαγιό
Θα ‘σαι στον κόσμο η μόνη - Θα ‘σαι στον κόσμο η μόνη

Θα ‘σαι για λίγο ο έρωτας που δε θα ζήσει κανείς
Θα ‘σαι το σώμα σου μόνο κι αυτό θα το ξέρουμε εμείς
Που μας γυρίζεις την πλάτη σου πάντα την ίδια στιγμή
Που βασιλεύει ο ήλιος - Που βασιλεύει ο ήλιος

Κι έρχεται πάλι χειμώνας και χρήμα που μονολογεί
Κι έρχονται πάλι βραδιές με κινέζικο και κομεντί
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο δυνατά η μουσική
Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο χαμηλά η μουσική

Κι ύστερα πάλι μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη, μου λείπει η αγάπη
Και ύστερα πιο δυνατά η μουσική..
"

(στιχοι-μουσικη:Φοιβος Δεληβοριας)




το καλοκαιρι ηρθε κι εφυγε για αλλη μια φορα..κι υστερα φθινοπωρο,πισω στο πανεπιστημιο,μακρυα απο προσωπα που μπορει να σημαινουν πολλα για μας,πισω στη συμβατικη ζωη του "αραγματος"..
κι υστερα μαθηματα,κι υστερα θα'ρθει κι ο χειμωνας..κι υστερα παλι μου λειπει η αγαπη,κι υστερα πιο δυνατα η μουσικη..

Dream on..


"Dream on,
dream on,
dream on,
dream until your dream come true.."

αυτο το κομματι επαιξε με το που μπηκα στο blog,λιγο πριν τις 4 το πρωι..τι κανω αραγε τετοια ωρα?σκεφτομουν τι θελω να ονειρευτω θα απαντουσα..ομως δεν ειναι αυτο που πραγματικα εκανα!η αληθεια ειναι οτι εμεινα μεχρι τωρα αγρυπνος,με τη σκεψη οσων μπορει να εχω ποτε ονειρευτει και δεν εκανα ακομα ή μπορει και να μην κανω ποτε ή μπορει να μην κυνηγαω οσο πρεπει για να τα πετυχω..
κι αυτη η σκεψη με απασχολει πολλες ωρες καθε μερα,σε διαφορετικες φασεις(συνηθως το πρωι μολις ανοιγω τα ματια,λιγο πριν σηκωθω να φτιαξω καφε,κι οση ωρα τον πινω ακουγοντας μουσικη)..κι εκει που ειμαι ενα βημα πριν τον πανικο και που σκεφτομαι να παρατησω τη συμβατικη ζωη μου και τις σπουδες για να κανω αυτα που πραγματικα θελω,σκεφτομαι πως δε γινεται τοσο ευκολα ολο αυτο και απλα καθησυχαζω τον εαυτο μου λεγοντας "μην ανησυχεις και θα'ρθει η ωρα να ζησεις πραγματικα..κανε λιγο ακομα υπομονη!"

"Φρονιμα κουκλα μου λεω στην ψυχη μου,ολα θα πανε οπως τα'χαμε σχεδιασει.."
αυτα τα λογια τραγουδησε καποτε ο Βασιλης σε στιχους του Λευτερη Παπαδοπουλου..
μηπως ολο αυτο δεν εχει κατι κι απο τη δικη μου τη ζωη,αναρωτιεμαι συνεχως..
η μηπως οι ζωες των αλλων,οι δικες σας ζωες,διαφερουν πολυ απο αυτη που ζω?

ο πυρηνας ποτε δεν αλλαζει πιστευω,μονο οι καταστασεις και τα ατομα..αλλα λιγο πολυ ολοι ζουμε συμβατικα σε καποιες φασεις της ζωης μας περιμενοντας να κανουμε τα ονειρα πραγματικοτητα,αν και οταν και αν θελησουμε να τα κανουμε πραγματικοτητα κι αν μας βοηθησουν οι συγκυριες..και μ'ολα αυτα λεμε κι "αυριο μερα ειναι!" και "δε βαριεσαι,μηπως ειμαι ο μονος?" κι ολο αυριο και μεθαυριο και του χρονου και στο τελος δεν κανουμε τιποτα..

αυτο που βλεπω καθαρα ειναι πως η αποφαση ειναι παντα δικη μας κι ειναι δυσκολες οι ξαφνικες αλλαγες,θελουν αγωνα,αλλα αξιζουν πολυ περισσοτερο απο μια κατασταση στην οποια απλα επαναπαυομαστε γιατι δεν υπαρχει κατι καλυτερο..επειδη παψαμε να ονειρευομαστε και να πιστευουμε σε ιδεες οπως οταν ημαστε πιτσιρικαδες..ουτε καν οταν κοιμομαστε δε βλεπουμε ονειρα πια,γιατι μεχρι να κοιμηθουμε εχουμε αγχος για το αυριο..και τελικα ξυπναμε και κουρασμενοι..

πραγματικα δεν ξερω πως θα ειναι το αυριο..
τι θα πιστευω τοτε..
τι γνωμη θα εχει ο κοσμος(και ποιος χεστηκε για τον κοσμο?)..
κοιταξτε τον εαυτο σας παιδια,και μην απομακρυνεστε απο τα ονειρα σας,γιατι μονο αν τα κρατησετε θα ειστε ευτυχισμενοι και μακαρι να μπορεσουν να πραγματοποιηθουν κιολας..

παντως το τραγουδι των Aerosmith συμβουλευει να τα κυνηγησετε με καθε ρισκο,γιατι στην τελικη δεν εχετε και τιποτα να χασετε.."dream until your dream come true",λοιπον!

στη λιστα πλεον παιζει το κομματι BAD COMPANY ,απο την ομωνυμη αυτη μεγαλη μπαντα,απο τις σημαντικοτερες που περασαν απο τον χωρο της μουσικης..κι ακουγοντας τον Paul Rodgers να τραγουδα "bad company till the day i die!",πρεπει να κλεισω και να παω κι εγω να ξεκουραστω για λιγο,για οσο χρειαστει..

" B a d C o m p a n y till the day I die.."

Πέμπτη, Αυγούστου 28

Ten Years Gone..

Ten Years Gone ..things have changed,but there is always more to come..
We all have changed,we're not what we used to be.."what is and what should never be..",as Robert Plant used to sing..


A year,a moment and a mile..and if we could see years as miles,we've ran 23 of them but still 7 away from 30..

then we'll take a rest and watch down on our lives,and think about the miles that are about
to come..



We may have children by this time..we may be successful and happy..or stressed and discontent..but we will have reached our first goal,the sign will just have the symbols of 3 and 0 for us..



And then we'll think "TEN YEARS GONE!" and sigh,for the third time in our life..I've been always dreaming of that day,but i would like to spend some more time in my present for now..



So let's get going and the drinks are on me when we finally meet there!

Τετάρτη, Αυγούστου 27

Forever..


I stand alone in the darkness
The winter of my life came so fast
Memories go back to my childhood
To days I still recall

Oh how happy I was then

There was no sorrow there was no pain
Walking through the green fields
Sunshine in my eyes

I'm still there everywhere
I'm the dust in the wind
I'm the star in the northern sky

I never stayed anywhere

I'm the wind in the trees
Would you wait for me forever?



"will you wait for me forever?" αυτο με ειχε ρωτησει καποια καποτε..δυστυχως εγω ημουν ο μονος που περιμενε!Οπως και να'χει συμβαινουν αυτα..τα προσπερναμε απλα και συνεχιζουμε,ευκολα η δυσκολα,αλλα συνεχιζουμε..οπως εκανε εκεινη και πολλοι αλλοι..οπως εκανα κι εγω..μεχρι να βρεθει καποιος για τον οποιο θα αξιζει πραγματικα να περιμενουμε!Μεχρι τοτε συμβουλη προς ολους μας,δινει ενα τραγουδι των Journey,με τιτλο "Be good to yourself!"
Καλη συνεχεια και τα ξαναλεμε!

Τρίτη, Αυγούστου 26

Famous Blue Raincoat..


"Its four in the morning, the end of december
Im writing you now just to see if youre better
New york is cold, but I like where Im living
Theres music on clinton street all through the evening.



I hear that youre building your little house deep in the desert
Youre living for nothing now, I hope youre keeping some kind of record.



Yes, and jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear
Did you ever go clear?



Ah, the last time we saw you you looked so much older
Your famous blue raincoat was torn at the shoulder
Youd been to the station to meet every train
And you came home without lili marlene



And you treated my woman to a flake of your life
And when she came back she was nobodys wife.



Well I see you there with the rose in your teeth
One more thin gypsy thief
Well I see janes awake --



She sends her regards.
And what can I tell you my brother, my killer
What can I possibly say?
I guess that I miss you, I guess I forgive you
Im glad you stood in my way.



If you ever come by here, for jane or for me
Your enemy is sleeping, and his woman is free.



Yes, and thanks, for the trouble you took from her eyes
I thought it was there for good so I never tried.



And jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear
.."



ενα απο τα πιο ομορφα κομματια του leonard cohen κανει "ποδαρικο" στη σελιδα αυτη..θα υπαρξουν σιγουρα κι αλλα..

blogging at last..

Αργα η γρηγορα θα γινοταν κι αυτο..και να'μαι κι εγω πλεον αναμεσα στους bloggers ανα τον κοσμο!Καλη μας αρχη!

ΥΓ: το blog εχει παρει το ονομα του απο μια ταινια που ονομαζεται "A walk to remember"..so,let's walk together and time may be our quide!!