Κυριακή, Μαΐου 17

Σκεψεις..

αλλη μια νυχτα ξημερωνει..
σκεφτομαι
και νιωθω..
πως καθε σκεψη,
πιο ικανο θα με κανει,
πιο ωριμο..

σκεφτομαι..
εκεινα που'χουν φυγει,
κι εκεινους..
νιωθω ακομα
την πνοη τους διπλα μου,
σαν να'μαι ακομα εκει..
πισω στο χρονο,
κι ολα εχουν παγωσει..
κι ολα στασιμα εκει..
κι εγω στασιμος..

σκεφτομαι..
οσα ζω,
τις στιγμες που περνουν,
μια μια περνουν..
κι εγω τις βλεπω να φευγουν,
απ'το ανοιχτο παραθυρο
θελουν λεει φτερα να βγαλουν
να πεταξουν μακρυα..

φανταζομαι..
ενα μελλον,
και κανω σχεδια πολλα..
κι ειναι η σκεψη
μονο που με κανει
να χαμογελω,
σαν πολλα να πετυχα,
σαν να πλησιαζω το στοχο..

φανταζομαι..
και το παρον μου
περνα χωρις να χαιρετησει,
φευγει μακρυα..
κι εγω φανταζομαι
το μελλον που μελλει
να γινει παρον,
που ερχεται..

σκεψου..
σε ποσες σκεψεις μπαινω
καθε βραδυ,πρωι,
καθε ωρα,
που σκεφτομαι,
ολα εκεινα που θα'θελα
στο τωρα και στο αυριο..
εμενα στο αυριο,
καλυτερο και δυνατο..

σκεψου..
μια σκεψη αν ηταν
ολη μου η ζωη,
χαμενη ζωη θα ελεγα ειναι..
σκεψου να ενιωθα,
ολα εκεινα
που θα'θελα ακομα
να σκεφτομαι..

σκεψου..πως
καποια στιγμη..
δε θα σκεφτομαι..
δε θα νιωθω..
δε θα'μαι εδω..
δε θα'μαι εγω..
μα πες μου,
με τις σκεψεις τι καταφερα;;


(Αφιερωμενο στο Μαριζακι..
μακαρι να ειναι παντα καλα..
και να μη σκεφτεται που ειναι και τι εκανε,
αλλα πως ειναι εδω..)

3 σχόλια:

HGKementári είπε...

Το Θέατρο του Παραλόγου
και οι σκέψεις με ζώνουνε, με περικυκλώνουνε, με πεθαίνουνε.. εσύ με πεθαίνεις, που είσαι πάντα εδώ και δεν φεύγεις.. τράβα φύγε από δω, δεν αξίζει να πεθα΄΄ινω για μια σκέψη.. αξίζει να πεθαίνω και να ζω όμως για ένα όνειρο. είσαι όμως όνειρο εσύ; δεν είσαι και οι δυο μας το ξέρουμε και δεν θα γίνεις ποτέ. μια ανάμνηση να μείνεις, κάπου βαθιά στην ψυχή μου, να μην βγεις ποτέ προς τα έξω. δεν πεθαίνω για μια ανάμνηση, δεν πεθαίνω για κανεάνα. μόνο ζω. όσο ζω όμως, ονειρεύομαι. τα όνειρα είναι όμορφα και εσύ μ΄΄ονο την ευτυχία δεν μου 'φερες. ή μου την έφερες; το θυμάμαι που γελούσα, εσύ το θυμάσαι; και αν το θυμάσαι, τι κάνεις, με σκέφτεσαι; όχι όχι δεν μπορώ να το κάνω αυτό, πρέπει να σ'αφήσω, πρέπει να μ' αφήσεις να σ'αφήσω. μ' αφήνεις, γιατί με αφήνεις; καθόλου δεν μ'αγάπησες; πόσο μ'αγάπησες; μα γιατί συνεχίζω; δεν πρέπει να συνεχίσω. οι σκέψεις είναι χιλιάδες, δεν μπορώ να τις βάλω σε σειρά. ή μήπως μπορώ; σκέφτομαι πως κάποια στιγμή δεν θα σκέφτομαι, δεν θα νιώθω, δεν θα'μαι εδώ, δεν θα είμαι εγώ, μα σου λέω, με τις σκέψεις τι κατάφερα;;

jacki είπε...

Καταρχάς σκέφτεσαι.. Σπάνιο προσων στις μέρες μας.. Και μετά λες νιώθω.. Νιώθουν οι άνθρωποι πια; Δεν ξέρω..
Σπάνιο παιδί λοιπόν καλέ μου φίλε.
Να είσαι πάντα καλά και να προσέχεις.

Kostas L.A. είπε...

@μαριζακι..

ειδες μεσα απο την κουβεντα μας,κατι βγηκε..και δεν ξεχασα την αφιερωση..
κι οσα χρονια κι αν περασουν,παντα θα σκεφτομαι τα παντα!!
κι ας μην καταφερα με τις τοσες σκεψεις να'μαι εγω!!
φιλια πολλα μικρουλα!!

@jacki..

Καλη μου jacki ωρες ωρες κοντευω να τρελαθω..σκεφτομαι ακομα κι οταν κοιμαμαι πολλες φορες,και μπορει οσα σκεφτομαι να'ναι συνεχεια εκεινων των σκεψεων που ειχα πριν κοιμηθω..

ειναι προσον..αλλα ειναι και βαρος πολλες φορες..
οι ανθρωποι νιωθουν ευκολα σημερα..
και μετα σκεφτονται..και μετα η σκεψη αλλαζει το συναισθημα..
και μετα χαλανε τις ζωες αλλων..
παιζουν με τους αλλους,επειδη εχουν μαθει να νιωθουν πριν σκεφτουν..

καλο ειναι να δρα η καρδια αυθορμητα,αλλα οταν καποιος αγαπα με καρδια και μυαλο μαζι εχει τα παντα!!

Σπανιο παιδι;;χμμ..πραγματικα δεν ειμαι αρμοδιος να απαντησω..
Πιστευω απλα οπως εχω ξαναπει πως ειμαι ενα φτωχος πλην τιμιος καουμπόυ..αυτο και μονο!!

Να προσεχεις και να χαμογελας οποτε μπορεις!! ;)