Πέμπτη, Ιουλίου 14

..ζωή..

τοσα χρονια συντροφια..
τοσες στιγμες..
κι ακομα δε σε γνωρισα..

τρεχεις συνεχεια,
χωρις διαλλειμα..
χωρις μια λεξη..

θα'θελα να σου πω
για μας..για οσα
σου ετοιμαζω καιρο..

ξερω πως θα γελασεις,
κι ας μη σ'ακουσα
ποτε να γελας..

μοναχα προχωρας,
συνεχεια κι ασταματητα..

ριχνεις μια ματια,
και συνεχιζεις..
το δρομο που τρεχει..

μου δινεις ραντεβου,
για καποιο "αυριο"..
κι εγω περιμενω..

αραγε ακουσες ποτε τιποτα,
απ'οσα ηθελα να πω..;;

ας μου'δινες
για μια στιγμη σημασια..
για ενα λεπτο..

μα δε βαριεσαι..
ισως αυριο..
ισως ξερεις καλυτερα..

ισως και να μην ηξερες ποτε..
οπως κυλας,
σαν τις στιγμες του ρολογιου..

ισως και να τα πουμε..
ισως αυριο..

4 σχόλια:

logia είπε...

πώς ξεγυμνώνεις έτσι την αλήθεια...

Kostas L.A. είπε...

μαλλον φταιει που γινομαι υπερβολικα ρεαλιστης οσο περνουν τα χρονια.. θελω δε θελω..

Γεωργία είπε...

Τόσο όμορφο και τρυφερό..Πραγματικά με άγγιξε..
Να είσαι καλά..

Σε φιλώ..!

Alks--Anna είπε...

Αχ ζωή μάγισσα να σε μάθω άργησα....

και έτσι όπως περνάς
νιώθω να σε αγγίζω...μαγικά, μα όχι
παντοτινά...


Λίγα φιλιά και μια καλησπέρα!!