Δε δίνω βάση εγώ στα θαύματα
ούτε σε κόλπα μαγικά
μετράω τον κόσμο με τα τραύματα
και γεγονότα τραγικά.
Δεν έχω τίτλους και μονόγραμμα
να πουληθώ στην αγορά,
είμαι ακόμα στο οδόφραγμα
πλάι σε τέσσερα μωρά.
Δίνω εδώ μια μάχη άνιση
με ξόρκια και αστερισμούς
και με παιδεύει αυτή η άνοιξη
σαν της Πυθίας τους χρησμούς.
Δε με τρομάζουνε οι ρήτορες
που φτύνουν όρκους ιερούς,
μ΄ έσπειραν άξιοι γεννήτορες
σ΄ αυτούς τους δίσεκτους καιρούς.
Κρατάω στο χέρι μου αντίδωρο,
του έρωτά σου την κραυγή
και το παιδί που έχω μέσα μου
ψάχνει μια έξοδο να βγει.
Δίνω εδώ μια μάχη άνιση
με ξόρκια και αστερισμούς
και με παιδεύει αυτή η άνοιξη
σαν της Πυθίας τους χρησμούς..
(Στίχοι-Μουσική: Διονύσης Τσακνής)
"ενα τραγουδι αφιερωμενο σ'εναν παλιοφιλο εκει εξω..απο τα πιο αξιολογα ατομα που εχω γνωρισει και απο τους λιγους ανθρωπους που μπορω να επικοινωνησω πραγματικα..
οι αποψεις μας παντα διεφεραν σε πολλα σημεια κι ομως μεσα απο καθε συνεργασια εβγαινε κατι καλο..
μακαρι ολες εκεινες οι στιγμες που θα'ρθουν να ειναι καλυτερες απο ολες οσες ηδη περασαμε..
να περνας καλα φιλε μου και να προσεχεις!
να θυμασαι πως ολα ειναι μια βολτα και πως καποια στιγμη θα συμπεσουν οι δρομοι μας και θα τα ξαναπουμε.."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου