απο τον Αλκινοο στον Διονυση Θεοδοση..
απο ποιηση σε σχολιασμο..
κι απο την Μαλακασα στην Οκλαχομα..
με συνοδεια καποιας ομορφης μελωδιας!!
Τρίτη, Ιουλίου 7
καινουρια ζαλη..
..κι εκει που ολα δειχνουν να μπαινουν σε μια σειρα.. ..ερχεται μια καινουρια ζαλη,ενας φοβος..κατι ικανο να σε παει πισω.. ..σε οσα νομιζες πως εφυγαν..
καλημερα σε ολους,με μια διαθεση αναπολησης σημερα..
"..κι όλες σου τις ελπίδες αφανίσεις, χαμένος, όλος, μέσ' στις αναμνήσεις,
μόλις φανούν οι πρώτες μαύρες τύψεις κι έρθει η στιγμή να σκύψεις, να μη σκύψεις.."
.είναι λοιπόν κάποια που έχουμε περάσει στη ζωή μας(καλά και κακά) και που όσος καιρός κι αν περάσει αυτά θα μένουν εκεί..στο μυαλό,στη ψυχή,στη καρδιά.. δεν είναι κακό να τα ξανασκεφτόμαστε και να αναπολούμε...κάποια στιγμή τα αγαπήσαμε και είναι δικά μας..
Πόσο βαθύ κι ασήμαντο συνάμα, της Ζωής και της Τέχνης σου το δράμα, σ' ένα παιχνίδι μάταιο και γελοίο, του Νου σου να σκορπάς το μεγαλείο! Μέρα-νύχτα να παίζεις με τις λέξεις, πως, πρέπει, μεταξύ τους, να τις πλέξεις και πως, μαζί, να σμίξεις κάποιους ήχους, ώστε να κλείσεις το όνειρο σε στίχους! Πόσος κόπος και πόνος κι αγωνία, να πλάσεις από τη θλίψη σου αρμονία
και να το πλάσεις μ' όλους σου τους τρόπους, για να το ξαναδώσεις στους ανθρώπους! Μήτε κι αληθινό που ξέρω πράμα πιο θλιβερό, απ' του πόνου σου το δράμα,
του Πόνου αυτού, που στέργει για κλουβί του, το χώρο ενός ανθρώπινου αλφαβήτου!
Κι αφού, σαν τα μικρά παιδάκια, παίξεις, τόσο καιρό, με ρίμες και με λέξεις
κι όλες σου τις ελπίδες αφανίσεις, χαμένος, όλος, μέσ' στις αναμνήσεις,
μόλις φανούν οι πρώτες μαύρες τύψεις κι έρθει η στιγμή να σκύψεις, να μη σκύψεις,
μα παίρνοντας μαζί το θησαυρό σου, το Γολγοθά σου ανέβα και σταυρώσου!
4 σχόλια:
Κωστή μου..
Μπροστά να πάμε..
Μπροστά..
Διάβαζα το μικρό πρίγκηπα και λέει κάπου..
Αν περπατάς ευθεία μπροστά δε μπορείς να πας μακρυά..
Κοίτα γύρω σου και διάλεξε πορεία..
Όμορφο όμως και γλυκό να αναπολείς..
Καλημέρα σου.
"..κι όλες σου τις ελπίδες αφανίσεις,
χαμένος, όλος, μέσ' στις αναμνήσεις,
μόλις φανούν οι πρώτες μαύρες τύψεις
κι έρθει η στιγμή να σκύψεις, να μη σκύψεις.."
.είναι λοιπόν κάποια που έχουμε περάσει στη ζωή μας(καλά και κακά) και που όσος καιρός κι αν περάσει
αυτά θα μένουν εκεί..στο μυαλό,στη ψυχή,στη καρδιά..
δεν είναι κακό να τα ξανασκεφτόμαστε και να αναπολούμε...κάποια στιγμή τα αγαπήσαμε και είναι δικά μας..
Καλό "ταξιδάκι"!!
.. και φιλάκιαα!!
Ποιητής
Πόσο βαθύ κι ασήμαντο συνάμα,
της Ζωής και της Τέχνης σου το δράμα,
σ' ένα παιχνίδι μάταιο και γελοίο,
του Νου σου να σκορπάς το μεγαλείο!
Μέρα-νύχτα να παίζεις με τις λέξεις,
πως, πρέπει, μεταξύ τους, να τις πλέξεις
και πως, μαζί, να σμίξεις κάποιους ήχους,
ώστε να κλείσεις το όνειρο σε στίχους!
Πόσος κόπος και πόνος κι αγωνία,
να πλάσεις από τη θλίψη σου αρμονία
και να το πλάσεις μ' όλους σου τους τρόπους,
για να το ξαναδώσεις στους ανθρώπους!
Μήτε κι αληθινό που ξέρω πράμα
πιο θλιβερό, απ' του πόνου σου το δράμα,
του Πόνου αυτού, που στέργει για κλουβί του,
το χώρο ενός ανθρώπινου αλφαβήτου!
Κι αφού, σαν τα μικρά παιδάκια, παίξεις,
τόσο καιρό, με ρίμες και με λέξεις
κι όλες σου τις ελπίδες αφανίσεις,
χαμένος, όλος, μέσ' στις αναμνήσεις,
μόλις φανούν οι πρώτες μαύρες τύψεις
κι έρθει η στιγμή να σκύψεις, να μη σκύψεις,
μα παίρνοντας μαζί το θησαυρό σου,
το Γολγοθά σου ανέβα και σταυρώσου!
Ναπολέων Λαπαθιώτης
@jacki..
καλη μου..υπαρχει παρον και κοιταει με ανυπομονησια το μελλον..
χωρις το παρελθον μας ομως,δεν ειμαστε εμεις..
καταλαβαινεις τι εννοω πιστευω!!
πολλα φιλια!!
@alks..
Πολυ ομορφη ποιηση..
εν μερει μοιαζει βιωματικη και συμβολικη..
το "ταξιδακι" ειναι κουραστικο και βασανιστικο ωρες ωρες..αλλα σαν κατι να με σπρωχνει να το κανω..
πολλα φιλια κι απο μενα!!
Δημοσίευση σχολίου