Κυριακή, Σεπτεμβρίου 13
..κι αν δεν μπορω..να σε πεισω να μεινεις..
..πες μου τι μου δινεις,να φυγω πρωτος εγω..
δεν εχω να πω πολλα..
ο πανος χθες απιστευτος και γεματος ενεργεια..
σε συνεχη επικοινωνια με το κοινο..
με μηνυματα πολλα αναμεσα σε πλακες και μουσικες..
χαρακτηριστικοτατη στιγμη της βραδυας,οταν επαιξε το κομματι "η χαρα"..
κατεβηκε απο τη σκηνη κι αρχισε να μας παιρνει αγκαλια εναν εναν..
πραγματικα του βγαλαμε το καπελο..
και μην το ξεχασω..ετοιμαζει και καινουριο δισκο..
με αρκετα ενδιαφεροντα κομματια..
να'ναι καλα και να συνεχιζει ετσι ελπιζω!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Έλα ρε... αγκαλιές;
Κι εγώ γιατί δεν ήμουν εκεί;
:(
Θα μου δώσεις εσύ μία που πήρες;
Έλα.. έχω ανάγκη από μία αγκαλιά..
εμμ..εσυ δεν ηρθες,δε φταιω εγω.. :(
παντως σου κρατησα κι εσενα μια αγκαλια..γιατι ημουν σιγουρος πως θα ζητουσες μια!! :)
Πολύ καλός!! μου άρεσε!
και νομίζω πως μπορώ "να σε πείσω να μείνεις"
γιατί..
"..αν ειν'για λίγο ας μοιάζει πολύ
κι αν είν' για πάντα ας είναι για τώρα.."
Καλό βράδυ!!
λες να μπορεις να με πεισεις;; :)
test me!!
"..ανοιγω κι ελα σαν νεροποντη,και σαν μπορα.."
πολλα φιλια!!
χμμ...
Ο έρωτας,
όνομα ουσιαστικόν
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.
Ο φόβος,
όνομα ουσιαστικόν,
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός:
οι φόβοι.
Οι φόβοι
για όλα από δω και πέρα.
Η μνήμη,
κύριο όνομα των θλίψεων,
ενικού αριθμού,
μόνον ενικού αριθμού
και άκλιτη.
Η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη.
Η νύχτα,
όνομα ουσιαστικόν,
γένους θηλυκού,
ενικός αριθμός.
Πληθυντικός αριθμός
οι νύχτες.
Οι ν ύ χ τ ε ς από δ ω
και π έ ρ α...
(νομίζω ότι ναι,θα μείνεις..)
καιαι μάκιαααα!!!
χμμ..επιχειρηματα..
θα μπορουσα να μεινω..τις νυχτες ομως..
τις νυχτες που ξερω ν'αγαπαω και που διωχνω καθε σημαδι αντικοινωνικοτητας,εστω και μεσα απο το γραψιμο και τη μουσικη..
"τις νυχτες που κυκλοφορω.."
με καθε εννοια που μπορει αυτη η φραση να εχει..
τις νυχτες θα'μαι εδω λοιπον..
δεν ειναι δυσκολο να με πεισει καποιος να μεινω καπου,το δυσκολο ειναι να με πεισει να μην κουραστω..το δυσκολο ειναι να μην αρχισω να θελω να φυγω..
το δυσκολο ειναι..να ειναι ολα οπως θελω και στους ρυθμους που θελω,αλλα αυτο βολευεται..
το δυσκολο ειναι να μεινω,αλλα να ειμαι ακομα εγω.. :)
πολλα πραγματα ειναι δυσκολο να τα παραδεχτουμε..
ισως καποια μικρη μαγισσα να ειχα κι εγω στιγμες διαφορες στο μυαλο μου,σαν αυτη του Πανου..ισως να μην την επεισα να μεινει,ισως να μην προσπαθησα..
ισως να μη με νοιαζει τοσο πια..
παντως εγω δε φευγω..τουλαχιστον οχι ακομα.. :)
ανταποδιδω τα φιλια!!
To δύσκολο είναι να είσαι όλα αυτά που οι άλλοι θέλουν να είσαι και τίποτα δικό σου...
το όμορφο όμως είναι όλα αυτά που τελικά είσαι..μέσα από την "αντικοινωνηκότητα,την κούραση,τους ρυθμούς σου...
πιστεύω ότι ο καθένας μας πάντα έχει έναν καλό λόγο για ό,τι κάνει..
γιατί ουσιαστικά δεν είναι ότι σε "πείθω εγώ"(λέω τώρα για τον καθένα μας)αλλά ότι τελικά το θες εσύ..
και για τον άλλο που είναι εδώ..δεν είναι ότι προσπαθεί..απλά επιθυμεί κι ας μεταφράζεται σαν επιχείρημα αυτό...
και μην ξεχνάς,όσον αφορά την νύχτα ότι συμβαίνει αυτό..
..το φως του ηλιοβασιλέματος εξαιρεί όλα όσα ο ήλιος του μεσημεριού θολώνει....
και όσο λιγοστεύει το φως τόσο καθαρότερα βλέπεις...
ώσπου έρχεται η νύχτα...
όλα είναι τόσο ξεκάθαρα.
όλα όσα "πρέπει" να δεις,τα βλέπεις και είναι εκεί..
όλα όσα είναι να δω τα βλέπω..και είναι εκεί....
και κάπου εδώ θα σου αφιερώσω ένα πολύ όμορφο τραγούδι(το λατρεύω)..εύχομαι να αρέσει και σε σένα..
http://www.youtube.com/watch?v=t9K1XY18ZTk
Άχρωμη σιωπή
Τι κι αν είσαι
μια σκιά που τη στολίζει η βέρα
που γι`αντάλλαγμα στον ήλιο και τη μέρα
σε πάντρεψε με τη βροχή.
Τι κι αν είσαι
μια φωτιά σ`ωκεανών τα βάθη
που φυλάκισαν της μοίρας σου τα λάθη
σ`αυτήν την άχρωμη σιωπή.
Είσαι...είσαι...
Το χαμόγελο που βλέπει η νύχτα
κι αραιώνει το πυκνό της το σκοτάδι
κι ερωτεύεται τη μέρα,την αφήνει
να μπει μέσα της και να τη διαλύσει
με του έρωτα τ`αντάμωμα να στείλει
την αυγή και στα δικά σου χείλη.
Τι κι αν είσαι
μια υπέροχη μικρή κουκκίδα
που διψάει για κεραυνό και καταιγίδα
για να γεμίσει από ζωή.
Τι κι αν είσαι
ένα όνειρο που δεν τελειώνει
ζει ανάμεσα στη φλόγα και το χιόνι
για να πεθάνει το πρωί.
χμμ..πολυ ωραιο κομματι..
αλκινοος αλλα και καζαντζης μαζι..
οποτε δεν εχω και πολλα λογια..το τραγουδι μιλαει μονο του..:)
Δημοσίευση σχολίου