δε θυμαμαι πια ουτε το ονομα σου..
δεν ξερω αν σε λενε ληδα ή κωνσταντινα..
μερες προσπαθω μα δε θυμαμαι..
πως ηταν οι ωρες μας μαζι..
δε θυμαμαι πια ουτε το αρωμα σου..
ουτε τα χειλη και τα ματια σου..
ουτε εκεινα τα σγουρα μαλλια
που ηθελε να σκορπιζει ο ανεμος..
δε θυμαμαι πως ημαστε μαζι..
και τοτε δε θυμομουν πως ειναι να'μαι μονος..
δε θυμαμαι αν σ'αγαπησα..
ουτε αν μου ελλειψες ποτε..
θυμαμαι μονο..δυο λεξεις μου ειπες κι εφυγες..
(το παρακατω τραγουδι του αλκινοου παιζει και στον player σημερα)
8 σχόλια:
Φοβερός..
να θυμόμαστε δυο λέξεις χωρισμού...
χμ κακό σημάδι...
πώς ταιριάζει με το να μη θυμόμαστε την εικόνα αυτού που φεύγει;
μήπως τελικά ο λόγος είναι πιο δυνατός απ' τη μορφή; ενίοτε;
καλό βράδυ
Υπέροχο τραγούδι, φίλε μου.
Όμορφη επιλογή.
Καλό πρωινό, να έχεις! :)
κάποια στιγμή στη συναυλία του μας ρώτησε τι άλλο θέλαμε να ακούσουμε...
οι επιλόγες πολλές και αποφάσισε αυτός τελικά...τραγούδισε το υπεραστικό..με την κιθάρα του μόνο..
'ηταν τόσο μα τόσο ανατριχιαστικά υπέροχο..
ότι και να πω δεν μπορώ να μεταφέρω αυτό που ένιωσα εκείνη την στιγμή..
"..δεν παίρνεις πια να δεις αν ζω ή αν χώρια σου πεθαίνω..
και περιμένω διαρκώς..."
Καλό και όμορφο βράδυ!!
Φιλιααά πολλά!!
@artistoula..
χμμ οντως ο αλκινοος ειναι φοβερος..
εγω προσπαθω να πλησιασω λιγο σ'οσα εχει καταφερει κι αυτος κι αλλοι..
κι ελπιζω σε κατι αναλογο.. :)
πολλα φιλια οπου κι αν σε εχει βγαλει παλι ο δρομος σου καλη μου καλλιτεχνιδα!! :)
@logia..
"Θα 'θελα τόσο πολύ να σ' εντυπωσίασω. Η μοναδική μας νύχτα ήταν ξαφνική και σύντομη σαν μια μπόρα. Ούτε που πρόλαβα ν΄αρχίσω, ούτε που πρόλαβα να σου πω την μοναδική μου ιδιότητα: είμαι συλλέκτης. Μαζεύω το πιο σκληρό κι άγριο πράγμα του κόσμου...στιγμές. Όταν έχω αυτό τον ξαφνικό πόθο να πετάξω και δεν έχω που να πετάξω...κρύβομαι στη συλλογή μου, γεμάτη καφέδες, μποξέρ, χορευτές...τυχαία αγγίγματα, βρισιές, τρυφερούς παρανόμους, στοές, συναντήσεις, κραυγές...σιωπές, χωρισμούς, λόγια, λόγια λόγια...
Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα θα κυλήσουν όπως θέλουν αυτά. Η ζωή ξέρει κι εγώ την εμπιστεύομαι. Είμαι απ' αυτούς που πάντα κάπνιζαν φτηνά τσιγάρα".
απο την ταινια φτηνα τσιγαρα σε μονολογο του Ρενου Χαραλαμπιδη..
θα ηθελα να συνεχισω ομως την απαντηση λεγοντας πως θυμομαστε και το προσωπο και το λογο και ολα οσα υπαρχουν στο τωρα,το πριν και το μετα της καθε στιγμης,ακομα και εκεινης του χωρισμου..ομως οντως δινουμε εμφαση στα λογια οπως κι εσυ ειπες..αυτα ειναι ικανα να μας ζωντανεψουν την αναμνηση της καθε στιγμης,με την παραμικρη λεπτομερεια!!
Καλο μας βραδυ και καλωσορισες!! :)
@Stratos..
να'σαι καλα φιλαρακο..
και να περνας ομορφα..
σε θυμηθηκα αυτες τις μερες που ξαναβλεπα κατι σκηνες απο την ταινια του ολιβερ στοουν για τον Τζιμ.. :)
@alks..
ειναι ξεχωριστος ανθρωπος ο αλκινοος..
γεματος συναισθηματα..
εμεις ημαστε πιο τυχεροι ομως στο ακουστικο κομματι της συναυλιας του..
μας τραγουδησε το "Ζηνωνος"..
χωρις μικροφωνο,και χωρις ενισχυτη..πλησιαζοντας πιο κοντα στις θεσεις..απλα υπεροχος..
και τονιζω πως στη συναυλια αυτη εζησα καποιες απο τις πιο μαγικες στιγμες της ζωης μου..ακομα τη θυμαμαι σαν ονειρο..ακομα θυμαμαι να ανατριχιαζω με κομματια και ερμηνειες..
ελπιζω να εισαι καλα κοπελα μου και να προσεχεις!!
φιλια πολλα για καληνυχτα!! :)
@ολους..
οι δυο λεξεις στο τελος..
δεν ηταν αντιο..δεν ηταν λεξεις χωρισμου..
ηταν "Σ'αγαπω"..η πρωτη το ειπε και το ενιωθε..για τη δευτερη δεν ξερω αν υπηρξε κατι απο τα δυο,παντως θελω να πιστευω πως κατι ενιωσε..
"Σ'αγαπω" λοιπον..πριν φυγει το τραινο και ξεχαστουμε για παντα..
να ειστε καλα και να προσεχετε!!
Ποτέ από φτωχούς μην ζητήσεις δανεικά... Και με το "φτωχός", εννοώ φτωχός στην καρδιά.. Μόνο αυτό έχω να σου πω....
Σ'αγαπάω, σε εκτιμάω και θέλω να μου προσέχεις.. Γιατί δεν παίρνεις και ένα τηλέφωνο από την Πάτρα στο μαύρο Southampton... =)
Φιλάκια Robertito μου...
Πολύ καλή επιλογή.
@GypsyQueen(of love)..
χεχε..αγαπη μου γλυκια εσυ!!
συγχωρα με που χανομαι..ειναι δυσκολη περιοδος!!
να προσεχεις μικρουλα μου!!
@founio..
ειναι συγκινητικο κομματι,πως να το κανουμε!! :)
Δημοσίευση σχολίου