κι υστερα ερχεται η σκεψη..

μερα παραξενη..

με διαθεση μουντη..

κι ενα συννεφο απο σκεψεις..

σε μια γκρι αποχρωση..

να παιζει με το φως,

κρυφτο μπροστα στα ματια μας..

και μεσα στο παιχνιδι..

να βρισκεις οσα εχασες..

αλλα να χανεσαι ξανα..

κι οι σκεψεις παιρνουν αλλο χρωμα..

απο το γκρι,στο μπλε,στο κοκκινο..

κι υστερα μ'ενα μωβ..

να χαιρετουν τη μερα που εφυγε..

και να σου ψιθυριζουν πραγματα στο αυτι..

και σκεψεις που ποτε δεν εκανες..

κι ετσι ξεχνιεσαι στο διαλογο..

με σκεψεις και με χρωματα..

νεα μερα ξημερωνει..

μα το παιχνιδι ιδιο οπως παντα..

κι εσυ ονειρευεσαι..

κι αλλη διαθεση..

και φως..και χρωματα..

(καλο μας απογευμα.. αφιερωμενο σε οσους νιωθουν να τους εκφραζει..
να ειστε καλα..)