ολα τριγυρω σε σκουρες αποχρωσεις..
την ησυχια στο δωματιο
σκοτωνει ο ηχος των δεικτων του ρολογιου..
κοιταζω εξω απ΄το παραθυρο,
η πολη κοιμαται ..
ποσο θα'θελα λιγο φως,
λιγο θορυβο..
γελια..
ποσο θα'θελα λιγοτερη μοναξια..
κι υστερα..
μια μελωδια γνωριμη απ'τα ηχεια..
λιγο πριν το πρωτο φως..
"you can talk to me,
you can talk to me..
you can talk to me..
if you're lonely you can talk to me.."
2 σχόλια:
Την καλημέρα μου Κωστή!
..χμμ...
πόσο θα ήθελα αυτή την γνώριμη γλυκιά "μελωδία"...........!!!
φιλιααά!!
Δημοσίευση σχολίου