χρωματα..

κλεινω τα ματια..

λιγο πριν ερθουν τα ονειρα,

μολις σβηνουν τα φωτα..

εκεινες τις στιγμες

που ολη η μερα περνα βιαστικα

σαν ταινια πισω απ'τα ματια..

λιγο πριν το πρωτο χαδι

της σιωπης ..το λευκο του τοιχου

αρχιζει κι αλλαζει αποχρωσεις,

σαν καλειδοσκοπιο

διπλα στον προβολεα της ζωης..

που εμοιαζε να΄χει φοντο γκρι..

καπου εκει ερχεσαι κι εσυ,

οπως την πρωτη φορα..

μια υποσχεση να γινει το τωρα

αιωνιοτητα.. ισα που,

ισα που να βγει η νυχτα..

πριν το πρωτο φως..

τραγουδι ανοιγεις και

χορους..και δε θυμασαι

πως καθε βραδυ ο ιδιος διαλογος,

καθε βραδυ μια ζωη

ολοκληρη..κι εσυ να φευγεις

παντα με το φως της μερας..